Brunch Bites: Inversion

Wiem, wiem. Wszyscy teraz się ekscytują piłką nożną i nikomu w głowie gra w spokojne, często monotonne, za to równie strategiczne szachy. Jeśli lubisz czasem przysiąść z dziadkiem i w nie zagrać, to wiesz, że jednym z bezpieczniejszych ruchów jest tzw. roszada. Polega ona na przestawieniu figury Króla z figurą Wieży po to, aby utrudnić dostęp do Króla i utrudnić atak na niego. W języku angielskim niejednokrotnie robisz taką roszadę, nazywając ją: inwersją. Polega ona dokładnie na tym samym co roszada, czyli na przestawieniu. Przestawienie (a dokładniej: szyk przestawny) dokonuje się przede wszystkim przy okazji zadawania pytań, kiedy czasownik posiłkowy zamieniasz miejscem z podmiotem. Np. I can play chess. Can you play chess? To nic trudnego i zapewne dobrze znasz tę zasadę. Jest jednak wyjątkowa roszada językowa, zwana inwersją lub emfazą, która nie dotyczy pytań. Zatem czego? Inwersji lub emfazy stylistycznej możesz użyć, gdy chcesz coś wyjątkowo zaznaczyć, mocno zaakcentować. Zobacz przykłady 👇

Never have I played chess.

Little do I know about chess.

Not only can I play chess but also draughts.

Przeczytaj te trzy przykłady jeszcze raz. Może udało Ci sie zauważyć, że schemat zdania jest dokładnie taki sam w każdym z nich. Zaczynamy od przysłówka. To bardzo ważne przy inwersji stylistycznej. I w przykładach to są: never, little, not only. Każdy z nich ma znaczenie negatywne. Następnie znajdujesz czasownik posiłkowy danego czasu: have z Present Perfect, do z Present Simple i can jako czasownik modalny. Potem umieszczasz podmiot i wreszcie czasownik główny. Na końcu są dopełnienia. Jednym słowem robisz roszadę w zdaniu. Myk pyk i zamieniasz miejsca, żeby po prostu jaśniej wyrazić swoją aprobatę lub niechęć, gdy ktoś Ci proponuje wspólną partyjkę szachów na świeżym powietrzu.